Głównym problemem dzisiejszej ludzkości jest to,że nie zawsze potrafimy docenić to co mamy. Dlatego też bierzemy przykład z innych osób,przesadnie kopiując ich styl a nawet zachowanie, wszystko po to aby poczuć się lepiej. Niestety postępując tak,pozbywamy się własnego "ja", swojego stylu i prywatnych upodobań. Nie potrafimy docenić tak ważnej rzeczy jaką jest indywidualność. Każdy z nas jest inny,lubi co innego oraz inaczej wygląda. Właśnie te rzeczy sprawiają,że jesteśmy oryginalni i uważam ,że nie należy tego ukrywać. Jaki byłby świat gdyby wszystko było takie samo? Gdyby rósł na ziemi tylko jeden gatunek drzew,chmury byłyby takiego samego kształtu a ludzie wyglądaliby identycznie,mając takie same włosy,ważąc tyle samo i chodząc w tym samym ubraniu? Nie pomyślelibyście,że świat jest nudny? Właśnie ta różnorodność sprawia,że jest taki interesujący i właściwie to jest w nim najpiękniejsze. Każdy człowiek może nabyć dużo ciekawych wiadomości od bliźniego i wiele się od niego nauczyć. Dlatego też powinniśmy docenić to jacy jesteśmy i jak wyglądamy, gdyż nawet drobne niedoskonałości tak naprawdę są piękne bo sprawiają,że wyróżnia to nas od innych osób.
Często zamiast docenić to co mamy wokół, wyglądamy za innymi marząc o czymś czego nie posiadamy ,zamartwiając się tym niepotrzebnie. A tak naprawdę wystarczyłoby się spotkać z rodziną, rozejrzeć dookoła, wyjść chociażby na spacer i wsłuchać się w piękny śpiew ptaków aby zobaczyć,że małe rzeczy potrafią cieszyć bardziej.
Zawsze zastanawiało mnie,dlaczego ludzie chorzy i niepełnosprawni potrafią czerpać bardzo wiele szczęścia ze swojego życia a osoby zupełnie zdrowe nie potrafią dostrzec jego zalet? To jest bardzo smutne,ale prawdą jest,że docenimy coś dopiero gdy to stracimy.
Widac, ze piszesz z serca, nie dla publiki. Ceni sie takich ludzi na dzisiejszym rynku artykulow, pamietaj, zeby Twoja natura nie zaginela, a ciezka praca, dokonasz wszystkiego :)
OdpowiedzUsuńWłaśnie przy tym poście można na chwilę się zatrzymać i poddać głębokiej refleksji. Zgadzam się w 100%... Docenisz coś dopiero wtedy gdy to stracisz... Smutne, ale prawdziwe...
OdpowiedzUsuńZapraszam też do mnie
VerryBerry Girl xxx - klik!
Mega się z tym zgadzam bo sam mam takie samo zdanie na ten temat ;))
OdpowiedzUsuńciekawy post, bardzo mądrze piszesz, będe tu zerkać częściej bo piszesz od serca :) świetny blog!
OdpowiedzUsuńliczę, że zajrzysz też do nas i zaobserwujesz: http://podhalanskieblogerki.blogspot.com/
Świetny post, widać, że piszesz od serca, a nie tak aby było napisane.. pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńByłabym wdzięczna za poklikanie u mnie w linki.
anonym-madia.blogspot.com
dziękuję bardzo za mile komentarze :)
OdpowiedzUsuń